Canım kızkardeşim Olcay Ünver’in Anısına…...
26 Kasım 2017 tarihinde geçirmiş olduğu ağır bir kalp krizi sonucu kapanmış olan bilincinin açılacağı ümidiyle ve onun ağzından kendisi için hastanede yanında refakatçi olarak kalmış olduğum günler ve haftalarda zaman zaman “Uyan Bilincim Uyan” diyerek kendisine masaj yaparken bölük pörçük seslendirmiş olduğum satırların bir düzenlenmesidir. Bu süreçte, “Uyan Bilincim Uyan” ifadesinin kendi bilincine bir komut olmasını hedefledim her seslendirişimde… Son nefesini verene kadar da, hep tıbbi bir mucize olacak, bilinci açılacak ve aramıza yeniden katılacak, diye ümit ettim!
– Bircan Ünver (ablası), 6 Temmuz 2018, İstanbul
I.
UYAN BİLİNCİM UYAN…
İlkbahar geldi,
Yapraklar filiz verdi
Toprak uyandı
Uyan bilincim uyan
Boğaz’ın yamaçları
Beyaz, mor, sarı, pembe kır çiçekleriyle doldu
Ağaçlar yeşilin binbir tonlarında…
Gökyüzü masmavi,
Güneş yüzümüzü ışıl ışıl aydınlatıyor
Uyan bedenim Uyan
Yine Nisan ayı geldi
Kuşlar cıvıl cıvıl ötüyor
Ağaçlarda mor erguvanlar açtı
Açıl bilincim açıl
Oğlum geldi
Gözleri pırıl pırıl ellerimden tutuyor
İçime ışıklar doldu
Uyan Yüreğim Uyan
Bahar geldi
Yaşamın ümitleri yeşerdi…
Her yer cıvıl cıvıl
Uyan bilincim Uyan
Uyan yüreğim Uyan
Uyan bedenim Uyan
Uyan aklım Uyan
Uyan yaşama sevgim UYAN
Uyan güzel anılarım UYAN
Uyan günlerim UYAN
Uyan geleceğim UYAN
Uyan düşlerim UYAN
Uyan hemen şimdi UYAN
Uyan hemen şimdi UYAN
Daha yaşayacak çok şey var…
Daha yaşanacak çok şey var…
Daha paylaşacak çok şey var…
BİLİNCİM UYAN ARTIK…
UYAAAANNNN…
UYAN BİLİNCİM UYAN
II.
Uyanamadan
Yeniden Uyanışı
Yaşayamadan
Yaşama sevinci
Yasama tutkusu
Dopdolu bir insan
Canımızdan bir parça
Ailemizin ağacından
Kocaman bir dal
Çoook çoooook erkenden
Geride sevdiklerinde
Devasa sarsıntılar bırakarak
Yüreği, bir kuş misali
Uçup gitti aramızdan
Topraktan gelen bedeni
Kavuştu toprağa
Kavuştu gökyüzüne
Kavuştu uzayın kanatlarına
Giderken…
Geride çok sevdiği bir evlat
Yaşadığımız sürece hep var olacak
Ve yaşayacak
Sayısız anılar bırakarak gitti…
III.
YÜREĞİM YANIYOR,
SENİN DE YANMASIN…
YÜREĞİMİZ YANIYOR,
SİZİN DE YANMASIN…
YÜREĞİMİZDEN KOCAMAN BİR DAL KOPTU,
SİZİN DE KOPMASIN…
VE KİMSE GERİDE
HİÇBİR ÇOCUĞU
NE ANNESİZ NE DE BABASIZ BIRAKSIN…
– Bircan Ünver (ablası), 5-6 Temmuz 2018, İstanbul
- “Uyan Bilincim Uyan“, 22 Nisan 2018, Küçükyalı (İlk dört satır, 21 Mart, Bahar’ın ilk günü, Acıbadem Maslak Hastanesi, Olcay’ın yanındayken sözel olarak gelişti…)
- 1 Temmuz 2018 Pazar akşamı, hastanede yoğun bakımdayken–zira 26 Haziran’ın sabahın erken saatlerinde üçüncü kez yoğun bakıma kaldırılmıştı–ve hemşiresinden özel izin ile başına, yüzüne, boynuna ve ellerine 1 saat 10 dk. masaj yaptığımda, öylesine rahatlamış ve huzur içinde bir yüz ifadesi vardı ki, benim de içim rahatlamış olarak o akşam yanından ayrılmıştım…
Çıkarken de, ertesi sabah tekrar geldiğimde masaja ayaklarından başlamak üzere, kendisine söz vermiştim! Ne var ki, bu kez kısmet olmadı! Çünkü, 2 Temmuz Pazartesi sabah erkenden, hastaneden o talihsiz telefon geldi. Aynı sabah saat 7:05 geçe aramızdan ruhen değilse bile bedenen ayrılmış olarak gözlerini yeryüzüne kapatmıştı. - 5 Temmuz 2018 tarihinde sosyal medya da yayınlamış olduğum metinden bir alıntıdır.
HADİİİİ, OLCAY’CIĞIM, KALK ARTIIIIK…
TUTUNDUM UZAY’IN KANATLARINA…
– 6 Temmuz 2018 tarihinde yayınlanmıştır.
Turkish Library Museum, The Light Millennium Organizasyonu bünyesindedir. New York Eyaleti kanunları çerçevesinde resmen tüzel bir kişilik kazanarak, 17 Temmuz 2001’de kurumlaşmıştır. NGO/STK (Non-Governmental Organizations) statüsüyle, Birlesmis Milletler’in Kamu Bilgi Birimi’ne ( United Nations Department of Public Information | UN.DPI.NGO) 2005 yılından itibaren üyedir. https://turkishlibrary.us | http://www.lightmillennium.org
[…] [Devamı İçin] […]